BRANDSTOF SPAREN MET
WINDMOLENS

Er is een 'energieakkoord' bij elkaar gepolderd. Nederland zal in 2020 14% van zijn energiebehoefte putten uit hernieuwbare bronnen en door het energieverbruik terug te dringen*. De 'hernieuwbare energie' komt in hoofdzaak uit wind, zon en biomassa. Met die 14% voldoen we aan de norm van de EU. Energieverbruik terugdringen, besparing dus, is dubbelwijs. Het put de voorraad niet uit. En - politiek niet onbelangrijk - met besparing kan elk gat gevuld. Indien in 2020 de hernieuwbare energie wat lager uitpakt dan molen- en zonnepanelenverkopers hun slachtoffers beloven, kan de regering altijd uit de voeten met 'en de rest is via besparing gerealiseerd dankzij goed beleid'. Niemand kan immers aantonen dat een besparing anders wèl zou zijn gebruikt! Ook politici verzekeren zich graag tegen mislukkingen☻. Zou Minister Kamp de bui al zien hangen?

Met de wijsheid grootschalig windmolens neer te zetten om ons van stroom te voorzien hebben wij ons de afgelopen jaren veelvuldig beziggehouden. Bekijk de reeks artikelen maar eens op deze webstek. De conclusie blijft onomwonden: niet doen.
Er zijn onvoldoende gegevens voorhanden voor onomstreden antwoorden op drie cruciale vragen:

1. Kan alle windstroom worden ingepast zonder de voorziening in gevaar te brengen?
2. Wat kost het de belastingbetaler en de stroomafnemer?
3. Hoe groot is de brandstofbesparing?

Dat de besparing belangrijk minder is dan publiek, media en overheid denken, staat vast. De overheid rekent volgens de regels van Brussel. Wannneer Minister Kamp's opvolger daar in 2020 te biecht gaat, telt de molenstroom dus lekker mee. De Europese rekenwijze deugt echter niet, dus de besparing die daaruit wordt afgeleid evenmin. En voor de mensen die het moeten betalen lijkt mij het antwoord op vraag 3 toch van belang. Ze krijgen te maken met een verdubbeling van de stroomprijs dankzij de molens met hun gratis wind. 'Waar doen wij het voor?' is een normale vraag wanneer je je beurs moet trekken.

Omdat gewone elektriciteitscentrales alle stroom zullen moeten leveren wanneer er geen wind is - zo'n situatie doet zich NW Europawijd jaarlijks enkele malen voor - zijn windmolens extra. Om ze te bouwen, neer te zetten en te bekabelen is energie nodig. De fabricage van beton, metalen en kunststof vergt fossiele brandstof. Voor het plaatsen van een molen geldt hetzelfde. Ook de bekabeling en verdere apparatuur voor aansluiting op het net kost energie. En bovendien moet het landelijk hoogspanningsnet uitgebreid en er moeten veel energie kostende leidingen naar andere landen worden aangelegd.
Mijn eigen schatting op basis van de beschikbare gegevens is dat de windmolens 3 jaar moeten produceren om de in dit alles geïnvesteerde energie terug te verdienen. Een Australische studie komt op 2,8 jaar. Met de geografische verschillen en de onzekerheid over de energiekosten van bekabeling en netaanpassingen, stemmen beide uitkomsten goed genoeg overeen.

Over de effectieve besparing op fossiele energie van opgestelde en aangesloten werkende molens bestaan diverse schattingen. De overheid gaat uit van één op één vervanging van een kWh fossiel gemaakte stroom door een kWh windstroom. Om de bespaarde brandstof daaruit af te leiden deelt zij die stroomhoeveelheid door het rendement van desbetreffende fossiel gestookte generator. Het verbruik van draaiende generatoren die geen stroom leveren, heet of koud startende en op- en afregelende generatoren wordt dus vergeten evenals de energie investering, zie boven. Met de technische onmogelijkheid alle windstroom te accomoderen - het antwoord op vraag 1 is zonder meer: nee - wordt in Den Haag en Brussel evenmin rekening gehouden. In klare taal: het Haags/Brusselse sommetje is een praatje voor de vaak.
In de staten Texas en Colorado staat een generator verzameling die aardig met die bij ons overeenkomt. Op grond van officiële uitstootgegevens toonde een BENTEK onderzoek aan dat de windparken daar geen aantoonbare brandstof besparing opleveren.
Fred Udo berekent voor de Nederlandse windplannen, eveneens los van bovenbesproken opstart energie, een besparing die op zijn hoogst de helft is van waarvan de regering droomt.
Zelf houd ik vast aan mijn eigen schattingen die neerkomen op totale besparing = 0, misschien zelfs extra brandstofverbruik en in het beste geval een verwaarloosbaar beetje.

Het is een schrale troost dat de Duitsers nog gekker zijn. Die verbruiken dankzij de 'Energiewende' - het uitschakelen van een stel kerncentrales en de opbouw van een reusachtig wind- en zonnecel arsenaal - nu veel meer fossiele brandstof voor hun stroomopwekking dan vroeger. Het is ook nog meest bruinkool. Viezer kan het niet. De stroom is er het duurst van alle Europese landen en ze zijn nog niet half klaar!
Het kan ook anders. De nieuwe Australische regering heeft een streep gezet door alle hernieuwbare plannen.

Nieuwegein,
2013 09 17.

NOOT
*) Voor het jaar 2023 is zelfs 16% afgesproken. Dan zal er nog heel wat meer gefoezeld moeten worden.