...surviving inhabitants of such a nation would crawl from ruins of their own creation and realize that, throughout all their self imposed agony, there had been absolutely nobody at the top who had understood how things really worked, what it was all about, what was really going on. Kurt Vonnegut: Galapagos ISBN 0-385-33387-0 (1985)

Vorig jaar zag ik in de ruïnering van ons onderwijs een uitgekiende opzet. Verpaupering van een achterlijke bevolking zou de immigratie van gelukszoekers tot staan brengen. Niemand bij zijn volle verstand emigreert naar een kwijnende economie. Dat beschermt de resten van onze eigen cultuur. Daar wil men wel armoede voor lijden.
Ik ben nu minder somber gestemd. Niet alleen hoor ik die klacht nu ook uit andere EU-landen. Zelfs bij onze rivaal in het Oosten volgt men ons voorbeeld. Gelukkig maar, want volgens de NAVO en de wapenhandel moeten we leren net zo bang voor die lui te zijn als in Stalin's tijd. Wanneer we allemaal dommer worden, is er buiten de natuur niets om je ongerust over te maken. Het IQ, de parate kennis, logisch denken en vreemde talen het wordt gelukkig niet alleen bij ons minder. We lopen in de pas. Misschien zelfs een beetje voor.

Uit Rusland kwam het hier getoonde voorbeeld van de trend in de eindexamens van de middelbare school. Bij de vertaling van de teksten hielp Luba. Omdat dezelfde opgaven in dezelfde jaren ook heel goed in soortgelijke Nederlandse examens zouden hebben gepast, heb ik zelf de examenvraag van dit jaar toegevoegd.
If we cannot beat them, let's join them.